Afscheid Jeroen Adamse

Beste leden,

Na jaren werkzaam op Alecto te zijn geweest is het tijd om de club te verlaten en een nieuwe uitdaging aan te gaan. 

Een levenslang werken op Alecto, dat is nogal wat. Eerst als baby natuurlijk, een periode waar ik me niet heel veel van kan herinneren. Een aantal jaartjes later begon, naast zelf hockeyen in de Benjamini's, mijn eerste bijbaantje. (Bier)dopjes rapen op zondag. Een vrij lucratieve business, want als je een koffiebekertje vol had dan kreeg je daar een snoepje voor. Deze job heb ik vrij lang kunnen volhouden, tot ik een jaartje of 'ik-wil-patat-geen-snoep' was. 

Toen ik eenmaal in de D-jeugd speelde begon ik met training geven aan de F-jes en E-tjes. Zo leerde ik op jonge leeftijd trainingen maken en voor een groep staan. Destijds kreeg je er als jeugdspeler een boekenbon voor aan het einde van het seizoen, wat ook nog eens onverwachts kwam, want ik was in de veronderstelling dat het er gewoon bij hoorde, training geven. Gelukkig was ik gek op boeken lezen en kon ik naar de Sylvester op het Rapenburg met mijn moeder om de nieuwe Thea Beckman te halen van mijn verkregen bonnen. Om wat extra bij te verdienen deed ik op zondag nog wel een paar rondjes bierdoppen. Naar mate mijn leeftijd vorderde ging ik ook wat oudere leeftijden training geven en kreeg ik natuurlijk ook een 'echte' bijbaan bij de Pannenkoekenboerderij, zodat ik geen bierdopjes meer hoefde te rapen op zondag maar gewoon zelf wat kon kopen als ik de hele dag op de club was.

Op mijn 18e ging ik pogingen doen om te studeren en heb ik wat jaartjes bij de Leidse Studs gehockeyd om uiteindelijk mijn geld in de Horeca te gaan verdienen. Wellicht dat die bierdopjes mij gehypnotiseerd hadden op jonge leeftijd. 

In 2010 kwam er een vacature vrij voor Barbeheerder op Alecto. Dit was voor mij een mooie kans om aan mijn Horeca-CV te werken en dan ook nog eens op mijn club! Dit resulteerde al snel in trainingen geven voordat ik achter de bar ging staan. Mijn drukste jaar was waarschijnlijk 2014-2015, waar ik Barbeheerder was, Assistent coach van Dames 1, onder leiding van Karen Maree, Hoofdcoach D1 in de zaal, hoofdcoach van Dames 2 en gaf ik een training aan JA2, MA2, MB3, MC4, JD2 en JD3. 

Na dit seizoen besloot ik me meer op het hockey te gaan richten en wat trainerscursussen te doen. De jaren die er op volgde deed ik steeds minder bar, steeds meer hockey. Daar kwamen ook de -tot nu toe- mooiste sportmomenten om de hoek kijken. Met Dames 1 van de 2e klasse in twee jaar tijd naar de Overgangsklasse, waar ik mezelf steeds meer ontwikkelde als trainer/coach onder de vleugels van Jair Levie. Als kers op de taart de Playoff wedstrijden tegen Schaerweijde, waar we thuis een wereldprestatie neer hebben gezet. Leuk om nog eens terug te kijken trouwens! 

https://www.youtube.com/watch?v=r876_KR2UKo

Toen het voor mij tijd werd om mezelf op een andere manier te ontwikkelen ging ik Heren 2 coachen. Na wederom een kampioensjaar en een top 5 ranking het volgende seizoen ging ik assisteren bij Heren 1, wederom een mooie stap in mijn prille carrière. Ondertussen werd de bar overgedragen en kon ik volledig focussen op het hockey. Niet alleen op het veld, maar ook als Technisch Manager, waar velen jullie mij van zullen kennen die hier nog niet zo lang rondlopen. Met Maarten Memelink mooie en gekke tijden beleeft in Coronatijd met Heren 1, leerzaam en onvergetelijk.

De twee jaren met JA1 in de SuperA zijn ook absolute hoogtepunten geweest in mijn loopbaan op Alecto, waar ik enorm veel heb kunnen leren van Jan Jorn van 't Land.  

Ik wil iedereen, met elk bestuurslid en elke andere vrijwilliger waar ik ook mee heb gewerkt in het bijzonder, bedanken voor de lessen, de kansen en de mooie tijden op de club. En natuurlijk mijn vader en moeder, dat ze mij een hockeystick hebben aangereikt. En gemaakt! 

Ik ga een mooie stap maken naar een andere club, HUDITO, waar ik me bezig ga houden met de gehele jeugdopleiding en Dames 1. 

Het ga jullie goed, we zien elkaar vast nog wel als jullie tegen Hudito spelen!

Of eens op een zondag. Ik hoop dat ik dan allemaal kinderen aantref die spreekwoordelijke dopjes aan het zoeken zijn, hockeyen op het kleine veldje en de ouders langs de lijn, want een familieclub, dat is Alecto!

Mvg, 

Jeroen Adamse